κρασ(ε)ίδιον

κρασ(ε)ίδιον, τὸ (Α)

κόλλα από μίγμα αλεύρου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. κρασίδιον < κρᾶσις + υποκορ. κατάλ. -ίδιον. Ο τ. κρασείδιον οφείλεται πιθ. σε εσφαλμένη γραφή και προέρχεται από τη γενική κράσεως + κατάλ. -ίδιον (πρβλ. ταξίδιον: ταξείδιον)].